Het verbeteren van voeding moet beginnen bij de planning van de zwangerschap, tijdens de zwangerschap en de eerste levensjaren, om de ontwikkeling en kansen van kinderen te verbeteren.

Volgens informatie van de National Health and Nutrition Survey (Ensanut) van 2018 lijdt 23% van de kinderen onder de vijf jaar aan chronische ondervoeding bij kinderen (DCO), een cijfer dat stijgt tot 27,2% bij zuigelingen tot twee jaar. Ook wordt 11% van de baby’s met een laag geboortegewicht geregistreerd (Unicef, 2021).

Anderzijds, Overgewicht en obesitas bij jongens en meisjes van 5 tot 11 jaar is 35,4%, met een hogere prevalentie in stedelijke gebieden, volgens de ENSANUT 2018. In Ecuador zien we tegelijkertijd twee gezichten van ondervoeding, namelijk ondervoeding en overgewicht. Dit ondanks de meer dan tien programma’s op het gebied van gezondheid en voeding die zijn uitgevoerd zonder verbetering te bieden.

Tot de onmiddellijke determinanten van ondervoeding behoren gebrek aan toegang tot voedsel, ongepaste eetgewoonten, gebrek aan water en sanitaire voorzieningen en gebrek aan toegang tot hoogwaardige gezondheidsdiensten. Op dit niveau zijn er mogelijkheden om met gemeenschappen op individueel en collectief niveau samen te werken om goede eetgewoonten te transformeren en te versterken.

Als we vervolgens op zoek gaan naar de structurele determinanten van het DCI, zullen we zien dat armoede en ongelijkheid, klimaatverandering, sociaal-culturele en politieke contexten oorspronkelijk de gebieden zijn om in te grijpen vanuit het openbare beleid en de rol van de staat en de samenleving. Dit alles configureert een situationele toestand van de DCI die een alomvattende benadering van het probleem mogelijk maakt.

Ondervoeding en overgewicht

De UNICEF-woordenlijst over ondervoeding definieert chronische ondervoeding bij kinderen (DCO) als een pathologische toestand die het gevolg is van een dieet met een tekort aan een of meer essentiële voedingsstoffen of van slechte assimilatie van voedsel. Het veroorzaakt een vertraging in lengte voor leeftijd en wordt meestal geassocieerd met situaties van armoede, wat gevolgen heeft tijdens het leren en de daaropvolgende productieve prestaties en een hogere prevalentie van ziekten zoals diabetes en hart- en vaatziekten veroorzaakt.

Het is belangrijk om te begrijpen dat DCO een gevolg is van ondervoeding. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) verwijst deze term naar de tekortkomingen, excessen en onevenwichtigheden in iemands inname van calorieën en voedingsstoffen. Zowel chronische ondervoeding, overgewicht als obesitas zijn aandoeningen die voortkomen uit slechte voeding.

De gevolgen van ondervoeding beginnen in de kindertijd, maar het is belangrijk om er rekening mee te houden dat ook volwassen mannen en vrouwen en adolescenten worden blootgesteld aan slechte voeding en de gevolgen daarvan.

Binnen deze groepen hebben zwangere vrouwen speciale aandacht nodig, aangezien de algehele gezondheid van de ongeboren baby afhangt van de voedingsstatus van de moeder. Benadrukt moet worden dat zwangerschap, en vooral de eerste drie maanden van de zwangerschap, essentieel zijn om zowel ondervoeding als overgewicht te bestrijden.

Ondervoeding moet worden bestreden vanaf de planningsfase van de zwangerschap

Het Intersectoraal Strategisch Plan voor de Preventie en Reductie van chronische ondervoeding bij kinderen , opgesteld in dit jaar 2021, geeft aan dat 17 van de 100 moeders van meisjes en jongens onder de 2 jaar de 5 aanbevolen minimumcontroles tijdens de zwangerschap niet hebben bijgewoond.

Evenzo hebben 20 van de 100 moeders met kinderen jonger dan 2 jaar met de diagnose ICD de 5 minimaal aanbevolen controles tijdens de zwangerschap niet bijgewoond. Aan de andere kant houden veel gezondheidsdiensten geen rekening met de voedingstoestand van de moeder tijdens de zwangerschap. Van het totaal aantal kinderen geboren in 2018, ten slotte, registreerde 8,9% een laag geboortegewicht, dat is minder dan 2500 gram volgens het laatste Ensanut-rapport. Echter, de statistieken van de Unicef’s Child Nutrition Report 2021 wijst op 11,1% van de kinderen in Ecuador met een laag geboortegewicht.

Zo wordt het belang van het verbeteren van voeding tijdens de zwangerschap en de eerste levensjaren benadrukt. Het is belangrijk om te benadrukken dat goede voeding tijdens de zwangerschap afhankelijk is van de voedingsstatus van de moeder en ook van de vader, dus het is belangrijk om permanent gezonde gewoonten aan te houden, met de nadruk op de planningsfase van de zwangerschap om vroegtijdig bepaalde tekortkomingen te kunnen detecteren die gecorrigeerd kan worden.

De WHO benadrukt in haar Comprehensive Implementation Plan on Maternal, Infant and Young Child Nutrition (2014) dat een voldoende aanbod van voedingsstoffen, vanaf de eerste levensfasen, “bepalend is voor een goede lichamelijke en geestelijke ontwikkeling en om in goede gezondheid te genieten voor een lange tijd “.

Dit document legt uit dat een lage body mass index en een kleine gestalte bij vrouwen, die veel voorkomen in lage-inkomenslanden, een slechte ontwikkeling van de foetus kunnen veroorzaken, waardoor het risico op complicaties tijdens de zwangerschap toeneemt. Sommigen van hen zijn vroeggeboorte, laag geboortegewicht dat minder is dan 2,5 kg; onvoldoende gewicht – 2,5 tot 3 kg; intra-uteriene groeibeperking.

In het geval van vrouwen die een zwangerschap beginnen met een body mass index hoger dan 30 kg/m2 (Body mass index, het gewicht in kilogram wordt gedeeld door het kwadraat van de lengte in meters kg/ ^m2 ), is het risico op complicaties zoals hypertensie en diabetes verhoogd tijdens zwangerschap en bevalling. Voor de pasgeborene zijn er risico’s van stofwisselingsstoornissen zoals hypoglykemie, hypocalciëmie; kortademigheid; Lage Apgar en dood van de baby na de geboorte. In het volwassen leven is er een grotere neiging om hart- en vaatziekten, diabetes en obesitas.

Volgens gegevens van de WHO in 2020 treft wereldwijd bloedarmoede door ijzertekort 33% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd en 40% van de zwangere vrouwen. Volgens deze schattingen worden elk jaar 13 miljoen kinderen geboren met intra-uteriene groeiachterstand en ongeveer 20 miljoen ondergewicht, is, met een gewicht van minder dan wat zou overeenkomen met hun leeftijd. (PAHO / WHO uitgebreid toepassingsplan voor voeding van moeders, baby’s en jonge kinderen , 2014).

In Ecuador treft bloedarmoede 23,9% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd en 32,8% van de zwangere vrouwen, volgens het World Nutrition Report 2020 , in de sectie voor de subregio van de Andes.

Preventie van ondervoeding bij kinderen

De preventie van deze aandoening moet beginnen bij de planning van de zwangerschap, dus de optimale voedingsstatus van het paar en vooral de moeder is de sleutel tot het zorgen voor hun gezondheid en die van de baby. Medische controles voor en na de zwangerschap spelen een fundamentele rol in de strijd tegen de gevolgen van ondervoeding.

Aangezien Ecuador het tweede land in de Andes-regio is met het hoogste percentage tienerzwangerschappen, blijkt uit gegevens van het National Institute of Statistics and Censuses (INEC), dat in 2017 dagelijks 148 adolescenten tussen de 15 en 19 jaar bevallen. (Sociaaleconomische gevolgen van tienerzwangerschappen in Ecuador, Unicef-UNFPA, 2020), moet de aandacht uitgaan naar de gezondheidstoestand van adolescente moeders.

Deze zwangerschappen worden als riskant beschouwd en omvatten in veel gevallen geen adequate planning en voeding van de vader en moeder. Bovendien bevinden adolescenten zich in een groeifase, dus de voedingstekorten van de moeder zullen rechtstreeks van invloed zijn op de foetus. Dit kan vooral een probleem zijn bij adolescente moeders die in armoede leven, problemen hebben met toegang tot voedsel of wanneer de zwangerschap door sociale druk verborgen is en er geen tijdige medische hulp wordt ingeroepen.

Dit is een situatie die de vicieuze cirkel van armoede en ondervoeding weerspiegelt. Vanuit de Waal Foundation (FdW) interveniëren we in educatieve, bewustwordings- en empowermentprocessen in groepen professionals, gemeenschapsleiders, adolescenten en mannen en vrouwen in de vruchtbare leeftijd om reflectie te bevorderen over het belang van het plannen van zwangerschap en het bevorderen van gezonde gewoontes.

We promoten zorg tijdens de zwangerschap en het begin van onmiddellijke en exclusieve borstvoeding tijdens de eerste zes maanden van het leven, om de toevoer van voedingsstoffen aan de baby voort te zetten en ondervoeding in de kindertijd te voorkomen. Om deze reden dringen we erop aan dat adequate voeding tijdens zwangerschap en borstvoeding essentieel is om bovendien het potentieel van het kind tot uiting te brengen, ziekten en tekortkomingen te voorkomen en zijn goede ontwikkeling te versterken.

Het monitoren van voeding in de kindertijd is ook van cruciaal belang, met de prioriteitszorgstrategie in de eerste 1000 dagen van het leven, omdat dit vroege interventies en tijdige correcties mogelijk maakt in het geval van de diagnose van ondervoeding bij kinderen.

BRONNEN

Nationale gezondheids- en voedingsenquête (Ensanut) , MSP, 2018
Kindervoedingsrapport 2021 , Unicef
Unicef Woordenlijst over ondervoeding.
Uitgebreid implementatieplan voor voeding van moeders, zuigelingen en jonge kinderen , WHO, 2014.
Intersectoraal strategisch plan voor de preventie en vermindering van chronische ondervoeding bij kinderen , technisch secretariaat Ecuador groeit zonder ondervoeding, 2021.
Wereldwijd voedingsrapport, 2020,
Sociaal-economische gevolgen van tienerzwangerschappen in Ecuador , Unicef-UNFPA, 2020